Προσδοκώ άρα ζω ?

Καλησπέρα καλησπέρα ... καλό μήνα ήρθε και ο Αύγουστος λίγο πιο βιαστικός νομίζω από ό,τι έπρεπε . Αλλά εντάξει ακόμα ελπίζω πως έστω και μέσα σε λίγες μέρες αυτό το καλοκαίρι μπορεί να γίνει όμορφο . Αυτή τη φόρα η αλήθεια είναι πως το σκέφτηκα πολύ το θέμα και δεν μου έβγαινε με τίποτα να γράψω . Ήταν σε γενικές γραμμές μια δύσκολη εβδομάδα μέσα σε ένα δύσκολο καλοκαίρι . Οπότε αποφάσισα να γράψω για τις προσδοκίες .

Εγώ έχω την τάση να περιμένω πολλά π.χ περίμενα πως και πως το καλοκαίρι και ας μην είναι η αγαπημένη μου εποχή γιατί θα έφευγε από πάνω μου το βάρος που είχα τους υπόλοιπους μήνες που πέρασαν , όμως τα πράγματα δεν ήρθαν έτσι με αποτέλεσμα να απογοητευτώ πολύ και να περάσω μεγάλες φρίκες . Αλλά εκεί κάπου στην μέση είπα το μεγάλο ΣΤΟΠ τι κάνεις κυρά μου ; πόσο ακόμα θα αντέξει αυτή η καημένη Σάρα νομίζεις ; Οπότε το πήρα λίγο πιο χαλαρά το θέμα νομίζω τουλάχιστον .

Οι άνθρωποι γενικά έχουμε την τάση να εξιδανικεύουμε καταστάσεις στο μυαλό μας και οι προσδοκίες μας να φτάνουν στο κόκκινο . Κάτι τέτοιο φυσικά δεν είναι απαραίτητα κακό αν μπορείς να το ελέγξεις και να μην πιστεύεις πως όλα είναι τόσο εύκολα να γίνουν . Όποιο στόχο και να θέτεις μικρό ή μεγάλο πρέπει να παλέψεις για αυτόν μέχρι το τέλος δεν μπορείς απλά να φανταστείς μια κατάσταση και αυτή να γίνει μόνη της με ένα μαγικό τρόπο . Ωραία θα ήταν δεν λέω , αλλά δυστυχώς όχι .

Κάποιες φορές όμως δεν φταίμε μόνο εμείς είναι και οι καταστάσεις που προκύπτουν απο το πουθενά για παράδειγμα περίμενες ένα τέλειο καλοκαίρι που θα έκανες πράγματα για σένα αλλά τελικά ας πάρουμε την περίπτωση που σου μειώνουν τον μισθό σου ή χάνεις την δουλεία σου  και δεν μπορείς να κάνεις κάτι διαφορετικό . Εκεί όχι δεν πρέπει να σε πάρει απο κάτω , τουλάχιστον για πολύ θα σηκωθείς και θα θέσεις νέους στόχους θα αποκτήσεις νέες προσδοκίες . Η ζωή σου θα συνεχιστεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί μέσα στην μιζέρια και το κλάμα .

Αν δεν είσαι θετικός προφανώς δεν θα έχεις θετικά αποτελέσματα . Πρέπει να χαμογελάς να αγαπάς εσένα και να παλεύεις για αυτό . Ο άνθρωπος είναι ένα ον που συνέχεια εξελίσσεται δεν μπορείς εσύ λοιπόν να μένεις πίσω και να κατηγορείς εσένα για όσα συμβαίνουν . Και δεν θα σου πω  πως υπάρχουν άτομα με χειρότερα προβλήματα αυτό το παράδειγμα εγώ το θεωρώ κακό . Το μόνο που θα πω είναι πως δεν πρέπει ποτέ να πάψουμε να προσδοκούμε , να έχουμε στόχους και όνειρα αυτά είναι που μας κρατάνε ζωντανούς .
 
Στην χώρα που ζούμε κάτι τέτοιο ίσως είναι δύσκολο καθώς περιτριγυρίζεται από μιζέρια και θλίψη και σχεδόν καθόλου από όνειρα και προσδοκίες αλλά αυτό για μένα είναι δικαιολογία δεν πρέπει να επαναπαύεσαι στις δάφνες σου . Κάπου εδώ έφτασε και αυτό το κείμενο στο τέλος του ... Ας πιω μια γουλιά καφέ και να συνεχίσω να προσδοκώ .



Υ.Γ κλασικά ένα τραγούδι να μας ξυπνήσει λίγο δεν κολλάει αλλά μου αρέσει είναι ένα τραγούδι που με κάνει να είμαι καλά :) 

  ~φιλάκιαααααα Σάρα