Η συνέχεια της μιζέριας μου

Μιας και η Σάρα είναι η αισιόδοξη αυτού του blog, ένα θα σας πω. ΤΗ ΦΘΟΝΩ! Βέβαια θα μπορούσα το προηγούμενο σουκού να πάω Αλεποχώρι μαζί της. Αλλά όχι, ήθελα να πάω χωριό εγώ, μπας και διάβαζα λίγο. 

Η αλήθεια είναι πως κάθε φορά που πάω, δεν το επιλέγω τυχαία. Το ''συναρπαστικό'' Παγκράτι Καλαβρύτων προσφέρει γαλήνη. Και τα ορεινά μέρη έχουν τη χάρη τους το καλοκαίρι. Γιατί, οk, δεν κάνεις μπανάρα στην παραλία, αλλά απολαμβάνεις την υπέροχη δροσιά και την ησυχία. Μακριά από βαβούρες και τον καύσωνα της Τσιμεντούπολης (που παρόλα αυτά δεν την αλλάζω με τίποτα).

 Είναι μια επιλογή που περιέχει την ελπίδα για κάτι καλό κάθε φορά. Αλλά όσο περνάνε τα χρόνια, ούτε εκεί βρίσκω ησυχία τελικά. Η γκρίνια αυξάνεται όσο πάει και κάθε φορά μου δίνεται λόγος για να μην πηγαίνω. Εδώ και δύο χρόνια μου δίνεται όμως και η ευκαιρία να πηγαίνω κάπου αλλού (καλύτερα φυσικά) τις μέρες που πρέπει να πάω στο χωριό. Και τις δύο χρονιές έκανα το τεράστιο λάθος να επιλέξω το χωριό. 

Τέλος πάντων  παίζουν ρολο και άλλοι παράγοντες όπως η ανασφάλεια του οτι φορτώνεσαι, η ανασφάλεια του πως θα την περάσεις χωρίς λεφτά κλπ. Ντάξει, του χρόνου ελπίζω να κάνω τη σωστή επιλογή έστω.

Οι περισσότεροι περνάνε υπέροχα. Φαίνεται με ένα scroll-down στην αρχική μου. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Αλλά ας σταματήσω και εγώ τη γκρίνια. Γιατί όσο μονότονο και να ήταν αυτό το καλοκαίρι, υπήρχαν και καταστάσεις που με έκαναν να καταλάβω πως πρέπει να αντιμετωπίζω τα πράγματα. Και είχα και ωραίες στιγμές. Δεν μπορώ να πω το αντίθετο. Είχα και έχω ανθρώπους κοντά μου να περνάω καλά όσο μπορώ. Δε με ενδιέφερε τόσο έτσι και αλλιώς να πάω σε καμιά τρελή νησάρα. Απλά όταν κάνεις σχέδια και σου έρχονται όλα τούμπα, απλά σου κακοφαίνεται.

Κάποια στιγμή όμως πρέπει να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε (σαν εμένα καλή ώρα). Το να απολαμβάνουμε αυτά που έχουμε δεν είναι κακό. Επίσης το να προσπαθήσουμε για αυτά που θέλουμε είναι το τέλειο.  

Υ.Γ: Δεν είχα να γράψω κάτι juicy. Αν μας παρακολουθεί κάποιος του οφείλω ένα τεράστιο συγγνώμη γιατί το θέμα είναι όμοιο με το ''Γενικευμένες γενικεύσεις μιας σπασίκλως''.

Δική σας, Αγγελίνα