Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

Ένα γράμμα για τον κύριο Ε.


                                              

Είναι εδώ και είναι παντού. Είναι μικρή ενόχληση.. Είναι μια μικρή ενόχληση, αλλά αν της δώσεις μεγάλη σημασία θα γίνει μεγάλη. Και αν είσαι μόνος και αντιμέτωπος με τη σκέψη σου, τότε σίγουρα θα μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Από ένα μικρό σφίξιμο στο στήθος μπορεί να καταλήξει σε κόμπους στο στομάχι και έπειτα σε έλκος. 

Είναι πραγματικά ενδιαφέρον το πως το σώμα μας επηρεάζεται από τις ψυχικές μας διαθέσεις. Είναι επίσης ενδιαφέρον αλλά και επικίνδυνο να αντιμετωπίζεις κάθε μέρα τον εαυτό σου. Ειδικά αν δεν τον αντέχεις. Αν δεν τον αντέχεις προσπάθησε να τον αντέξεις και πες του κατάμουτρα τι δεν αντέχεις. Κοίτα στον καθρέπτη του μυαλού σου.. Θα τον αγνοείς για καιρό, αυτό είναι σίγουρο. Δεν μπορείς να τον αγνοείς για πάντα όμως.

Μεγαλώνει όλο και πιο πολύ.. ναι, αυτό το σφίξιμο που είπαμε και πριν. Τερατώδεις οι διαστάσεις του. Το 'χεις καταπιέσει. Ξέρεις για τι μιλάω. Για τον κόπο που δεν έκανες ποτέ να μιλήσεις. Για το ότι κουβαλούσες αυτό το μικρό σφίξιμο πάντα μόνος. Για τον κόμπο που ποτέ δεν παραδέχτηκες ότι είχες στο στομάχι.  

Μετά τι; Απελπισία.. φτάσαμε στο έλκος. Έχεις χάσει πλέον το παιχνίδι. Αδυνατείς να ανταπεξέλθεις. Προβλήματα μικρά, σου μοιάζουν τεράστια. Μα καλά που ζεις; Πάψε πια να είσαι μόνος. Η οκνηρία σε σκοτώνει. Κάνε κάτι. ΜΙΛΑ ΜΟΥ! Μίλα.. μόνο αυτό ζητάω..

Πίστεψε με μόνο θα κερδίσεις.. δεν θα χάσεις

Δική σου, Αγγελίνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου