Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Μια απελπιστική κατάσταση (με χαμόγελο)







Καλησπέρα , καλησπέρα άλλη μια εβδομάδα πέρασε και πέρασε πολύ δύσκολα . Για αυτό και σήμερα δεν θα γράψω για κανένα συγκεκριμένο περιστατικό ή θέμα , πραγματικά νιώθω πως δεν μπορώ να μπω σε διαδικασία σκέψης κάτι άλλου πέρα από αυτά που βιώνω τον τελευταίο καιρό . Και επειδή είμαι σίγουρη πως μπορεί να σας κουράσει σας προειδοποιώ από την αρχή .

Υπήρχαν μέρες μέσα σε αυτή την εβδομάδα που είχα απελπιστεί , ένιωσα μόνη μου χωρίς κανέναν να είναι εκεί για μένα . Έρχονταν τα προβλήματα το ένα πίσω από το άλλο , δεν έχει σημασία να αναφερθώ συγκεκριμένα σε αυτά . Και όπου υπάρχει πρόβλημα υπάρχει και άγχος και σκέψη πολύ σκέψη... Και αυτή η σκέψη δεν έχω καταλήξει στο αν είναι βοηθητική , εμένα πάντα με μπερδεύει και νομίζω πως μου φορτώνει προβλήματα που δεν είχα .
 

Κάποια από αυτά που μου φόρτωσε αυτές τις μέρες ήταν : ποια είμαι ; μου αρέσει η ζωή μου ; μήπως συμβιβάζομαι με καταστάσεις και άτομα ; είμαι μόνη μου ; κ.α. Όπου όλοι μπορούμε να καταλάβουμε πως απαντήσεις σε αυτά δεν βρήκα , εδώ δυσκολευόμαστε να τις βρούμε όταν είμαστε στα κάλα μας πόσο μάλλον στα χάλια μας .

Η χθεσινή μέρα όμως για μένα ήταν μια μέρα επαγρύπνησης κάθομαι και σκάω για όλους και όλα π.χ. γιατί μου μιλάει έτσι ο τάδε μήπως είπα έκανα κάτι ; γιατί συμβαίνει το ένα γιατί το άλλο και φορτώνω το μυαλό μου με ένα κάρο πράγματα που μπροστά σε αυτά που περνάω είναι πολύ μα πολύ μικρά . Αφού λοιπόν είχα βαλτώσει μίλησα με το Σαμιαμιδάκι μου (Αγγελίνα) και με βοήθησε για άλλη μια φορά να δω τα πράγματα λίγο πιο απλά και να χαλαρώσω . Μα πραγματικά πως στο καλό το κάνει αυτό ;

Ταυτόχρονα όμως ένιωσα και πολύ χαζή γιατί τόλμησα μέσα στην απελπισιά μου να πω μια μεγάλη βλακεία πως νιώθω ότι είμαι μόνη μου και δεν έχω κανέναν , μακάρι εκείνη την ώρα να έριχνα μια σφαλιάρα στον εαυτό μου , τι λες κυρά μου που είσαι μόνη σου ; Έχεις δίπλα σου λίγους ανθρώπους μετρημένους στο ένα χέρι αλλά αυτοί σε αγαπάνε πραγματικά και είναι εκεί για σένα όποτε τους χρειαστείς και στα καλά και στα άσχημα και για αυτό πρέπει να νιώθεις τυχερή και όχι μόνη .

Ας δικαιολογήσω όμως λίγο τον εαυτό μου και όποιον άλλο νιώθει έτσι . Όπως είπα πιο πάνω είναι λογικό να νιώθουμε έτσι γιατί απλά έρχονται όλα το ένα μετά το άλλο και εδώ εμείς δεν προλαβαίνουμε να τα συνειδητοποιήσουμε πόσο μάλλον οι άλλοι . Που και ο δικός τους ρόλος είναι πολύ δύσκολος πολλές φορές δεν ξέρουν καν τι έκφραση να πάρουν στο πρόσωπο τους από αυτά που ακούνε . Δεν είναι λοιπόν ότι δεν είναι δίπλα μας , είναι και παρά είναι απλά στην φάση που δεν είσαι κάλα δεν μπορείς να το αντιληφθείς , όταν όμως όλα τελειώσουν γιατί κάποια στιγμή θα τελειώσουν θα καταλάβεις ποιος ήταν διπλά σου .

Και μιας και σήμερα από ότι λέει το αγαπητό Facebook είναι παγκόσμια μέρα χαμόγελου ας χαρίσουμε ένα χαμόγελο πρώτα σε εμάς και ύστερα σε όσους αγαπάμε και όχι μόνο ας δώσουμε πολλά χαμόγελα παντού . Η αξία του χαμόγελου είναι μεγάλη και σίγουρα τα οφέλη του πάνω κάτω μας είναι γνωστά , βοηθάει στα πάντα από την υγειά μας , την εκγύμναση μυών , την ψυχολογία μας , στην μακροζωία μέχρι και την κοινωνικοποίηση μας . Ξέρω μπορεί να λέτε πως είναι χαζά όλα αυτά και πραγματικά δεν με νοιάζει δεν μπορώ να σκεφτώ πως όλα είναι και παραμένουν σκατά για αυτό θέλω πάντα τα κείμενα μου να έχουν και κάτι θετικό .

Το θέμα είναι να προσπαθούμε να χαμογελάμε κάθε μέρα και όχι μόνο σήμερα , πραγματικά όταν η μέρα ξεκινάει με χαμόγελο και θετική σκέψη δεν θα μπορέσει τίποτα να την χαλάσει . Κάτι παραπάνω ήξερε και Harvey Ball (γκούγκλαρε) που να φανταζόταν πως από δυο τελείες και μια καμπυλωτή γραμμή προέκυψε ένα από τα πιο εμβληματικά σύμβολα στην ιστορία του κόσμου . Ο ιδρυτής της συγκεκριμένης παγκόσμιας μέρας όμως έδειξε την ανησυχία του για την εμπορευματοποίηση του συμβόλου αλλά και της μέρας , καθώς εκείνος στο μυαλό του είχε μια μέρα που θα προσφέρει χαμόγελα , αγάπη και χαρά σε όλους ανεξάρτητα από καταγωγή , χρώμα κ.α.

Παρ' όλα αυτά νομίζω πως αυτή εμπορευματοποίηση βοηθά κάπως και στην υπενθύμιση , να μην ξεχνάμε που και που να σκάμε και ένα χαμόγελο εκεί που τίποτα δεν πάει καλά...Αυτάαα τα λίγα και σήμερα από μένα . Ελπίζω να μην βαρεθήκατε πολύ :)



 

Υ.Γ.:









 



Φιλάκιααααα Σάρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου