Ας μπούμε στο ψητό το οποίο είναι η αχαριστία. Ουσιαστικά είναι το να μην αναγνωρίζουμε το καλό που έχει κάνει ο άλλος για εμάς. Θα συναντήσουμε ή έχουμε συναντήσει ήδη πολλούς ανθρώπους που θα χαρακτηρίζαμε αχάριστους και μάλιστα ανθρώπους που είναι πολύ κοντά μας. Τους συναντάς στην οικογένεια, σε φιλικούς ή και ερωτικούς δεσμούς.
Αυτά τα άτομα μπορούν να σου ανεβάσουν με πολλή άνεση την πίεση. Η φράση κλειδί είναι και αυτή που ανέφερα παραπάνω: ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ. Αυτή η μη αναγνώριση δημιουργεί πολλά μα πάρα πολλά προβλήματα τα οποία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Αυτό γιατί υπάρχουν σε σχέσεις όπως οι παραπάνω. Βέβαια, στο φιλικό και το ερωτικό κομμάτι δεν είναι τόσο δύσκολο να τις αντιμετωπίσουμε όσο στο οικογενειακό. Τους συγγενείς(μιλάω για γονείς-παιδιά και όχι για θείτσες και για παραθείτσες) ποτέ δεν τους επιλέγεις. Δεν μπορείς με ευκολία να πεις σε μητέρα πατέρα και αδέρφια ''ΤΕΛΟΣ''. Τις περισσότερες φορές αν ζεις στο ίδιο σπίτι, κάνεις απλά υπομονή και όταν με το καλό φύγεις συμβιβάζεσαι με τυπικούρες.
Το θέμα με αυτά τα άτομα δεν είναι μόνο το ότι δεν αναγνωρίζουν το καλό που έχεις προσφέρει. Υπάρχει και χειρότερο. Το να παραπονιούνται όλη την ώρα για πράγματα βασικά όπως δουλειά, οικονομικά, σπίτι και λοιπά ενώ μπορεί να είναι τέλεια, σου τρώει τη ζωούλα. Ναι, φυσικά και δεν μπορούμε να ξέρουμε εις βάθος τι πραγματικά μπορεί να αρέσει στον άλλο και το πως έχει φανταστεί τη ζωή του, αλλά δε γίνεται να μην είναι ευχαριστημένος με κάτι. Μάλιστα, είναι αδιανόητο το να σου φταίνε όλη την ώρα όλοι οι υπόλοιποι. Και όχι φίλε μου, δεν μπορείς να μου λες ότι κουράζεσαι και ότι δεν μπορείς άλλο ενώ δουλεύεις σε δημόσια υπηρεσία. ΑΠΛΑ ΟΧΙ.
Με κάποιο τρόπο όμως πρέπει να αντιμετωπιστεί η όλη φάση. Πολλές φορές δεν βγαίνει άκρη με τη συζήτηση. Δηλαδή ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο μπορώ να πω ότι η συζήτηση και η εκδήλωση συναισθημάτων με έχει οδηγήσει στα χειρότερα. Είναι αυτό που συμβαίνει και με τους εγκληματίες. Αφού προβούν σε μια πρώτη εγκληματική ενέργεια, έχει παρατηρηθεί ότι θα ξαναπροβούν και μάλιστα σε χειρότερη. Έτσι και ο αχάριστος θα προβεί σε χειρότερες συμπεριφορές και κάλπικες λύσεις των προβλημάτων. Θα σου πει ψέματα, θα σε ρίξει ίσως συναισθηματικά για να τον καταλάβεις αλλά θα έχει παραμείνει το ίδιο. Για να μην είμαι και εγώ όμως απόλυτη καθώς δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, θα δώσω κάποιες λύσεις που μπορεί και να σας βοηθήσουν.
Πριν αρχίσω να το παίζω Μητέρα Τερέζα να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν χρειάζεται πάντα να περιμένουμε ανταπόδοση. Αυτό είναι κακό για εμάς τους ίδιους. Δεν πλεονεκτούμε όταν κάνουμε μια καλή πράξη. Το κάνουμε γιατί το θέλουμε. Ναι θα θέλαμε και εμείς να μας φερθούν αναλόγως όταν θα βρισκόμασταν σε δύσκολη θέση και δεν είναι ούτε ψέμα ούτε κακό να έχουμε τη σιγουριά της βοήθειας. Απλώς ό,τι κάνουμε, θεωρώ ότι πρέπει να το κάνουμε γιατί βγαίνει από την καρδιά μας πρώτα. Αυτό!
1. Ξεκινάμε με την εκδήλωση του τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε. Όταν βλέπετε ότι ο άλλος δεν εκτιμά αυτό που έχετε κάνει, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μιλήσετε μαζί του για τους λόγους που το έχετε κάνει. Παράλληλα θα βγει ο συναισθηματισμός σας προς τα έξω και ίσως τον κάνετε να καταλάβει ότι έχει μια στρεβλή αντίληψη για το τι γίνεται. Ελπίζουμε να γίνει δηλαδή. Όταν ο άλλος ακούει λόγους μπορεί να τουμπαριστεί. Αν έχετε μπλέξει με ξεροκέφαλο άτομο όμως, απλά κουράγιο φίλοι μου.
2. Να αγαπάτε τον εαυτό σας. Μην τον ρίχνετε συνέχεια στην παγίδα του αχάριστου. Σταματήστε να δίνετε και συνεχίστε. Έχετε δώσει ήδη την ιδέα του ''δίνω'' στον αχάριστο και θα το εκμεταλλεύεται όσο μπορεί. Με το να συνεχίσετε να του δίνετε ενώ υπάρχει δυσαρέσκεια, το φταίξιμο παύει πια να είναι πάνω του και μεταφέρεται αυτόματα σε εσάς. Φροντίστε το λοιπόν.
3. Αν ο αχάριστος είναι κατηγορίας ''γκρινιάζω για τα πάντα'' απλά πείτε του ένα μεγάλο ΣΚΑΣΕ σαν και αυτό εδώ με τα κεφαλαία. Ή αν δε μπορείτε να είστε αγενείς, κάντε την με ελαφρά. Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Απλά τέτοιου είδους άνθρωποι σου ρουφανε όλη τη θετική ενέργεια και τη διάθεση. Τίποτα καλό δεν προσφέρουν. Υπάρχουν για να μουρμουράνε μόνο.
Εμ δεν ήμουν καθόλου βοηθητική, το ξέρω αυτό αλλά για τα διαδικαστικά μωρέ..
Υ.Γ: Γενικά οι άνθρωποι είναι αγνώμονες, ασταθείς και υποκριτές· προτιμούν να αποφεύγουν τον κίνδυνο και είναι αχόρταγοι για κέρδος.
Νικολό Μακιαβέλι, 1469-1527
Δική σας, Αγγελίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου