Επιλογές

Καλό σας μήνα συνοδοιπόροι της ζωής. Το σημερινό θέμα μπορεί να μου βγει πιο μίζερο και απαισιόδοξο από ό,τι άλλα. Θα μιλήσω ίσως μόνο για τη μία όψη του νομίσματος.  Δεν ξέρω, δεν έχω όρεξη. Άλλαξε η ώρα, έχει και το κρυουλάκι του.. ε δεν αργεί να χειμωνιάσει και η ψυχή σου στο τέλος. Αλλά όπως και να ΄χει, αυτός είναι και  ένας από τους λόγους που αγαπώ αυτή την εποχή. Επειδή είναι φουλ σκυθρωπή.

Έχουμε μπει στη διαδικασία της επιλογής ήδη από πολύ μικρή ηλικία. Αυτό φαίνεται να είναι πολλές φορές άδικο. Όχι μόνο γιατί αντιμετωπίζουμε διάφορα διλλήματα αλλά και γιατί δεν ξέρουμε πως εξελίσσονται στην πορεία. Και κάπου εδώ τείνω να συμφωνήσω με τον Αλ Πατσίνο στην ταινία Ο Δικηγόρος του Διαβόλου, όπου λέει τη χαρακτηριστική φράση ‘’Free will, it is a bitch’’.

Ναι, όντως ,εμείς οι άνθρωποι πολλές φορές δεν ξέρουμε τι θέλουμε από τη ζωή μας. Δεν ξέρουμε καν αν θέλουμε να ζήσουμε ή όχι (όχι, δεν θέλω να περάσω αυτοκτονικά μηνύματα). Δεν ξέρουμε αν τελικά αυτή η ζωή είναι δώρο που πρέπει να σεβαστούμε και να απολαύσουμε ή κόλαση που θέλουμε να αποφύγουμε. Δεν ξέρουμε ακόμα τι να την κάνουμε αυτή τη 
ριμάδα την ελεύθερη βούληση. Δεν εννοώ τη βιβλική προφανώς και για το λόγο αυτό θα συνεχίσω αποκαλώντας την σκέτο ‘’βούληση’’ μιας και είναι ελεύθερη καθαυτή .

Ως συνήθως, οι επιλογές  μπορεί να αφορούν κάτι μικρό ή μεγάλο ή μέτριο. Το θέμα είναι ότι ακόμα και η πιο μικρή επιλογή σε καθορίζει τελικά. Ας λάβουμε υπόψη μας άτομα με δυστυχισμένους γάμους, άτομα που προτίμησαν να μην κουραστούν στο σχολείο, άτομα που δεν είπαν ποτέ αυτό που ήθελαν κλπ. Η βούληση μας είναι ισχυρή και γι’αυτό δεν μπορούμε να τη διαχειριστούμε ίσως. Κάθε επιλογή κρύβει κάτι από πίσω και φυσικά ως άνθρωπος σκέφτεσαι, φοβάσαι, διστάζεις.. Ακόμα και το μπλουζάκι που πήρες (ενώ το δοκίμασες και σου πήγαινε γάντι) μπορεί να σε βάλει σε τρελές σκέψεις και είναι γεγονός.

Μέχρι τώρα υπάρχει μία τρελή σύγχυση σε αυτό το κείμενο και δεν θα προσπαθήσω να την αλλάξω. Όχι ότι στα άλλα δεν υπάρχει, απλά εδώ ίσως είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι θα έπρεπε.

Αν έλεγα ότι η βούληση δεν έχει λόγο ύπαρξης μιας και μας συγχύζει τόσο πολύ και μας γαμάει το είναι, θα ήμουν τρελή. Όπως και να το κάνουμε, οι στόχοι και οι σκοποί μας είναι από τα καλύτερα πράγματα που μπορούμε να θέτουμε στη ζωή μας και στους εαυτούς μας. Η πραγμάτωσή τους δε, είναι κάτι απίστευτα μαγικό. Και εδώ φτάνουμε στο ‘’δεν ξέρουμε τι θέλουμε’’. Ενώ είναι τόσο όμορφη όλη αυτή η διαδικασία, μπορεί να μας βγει και ξινή. Απορώ πραγματικά. Όπως θα καταλάβατε μιλάω για άτομα δυστυχισμένα μόνο.. lol!!! Δε μιλάω όμως για άτομα που επέλεξαν να είναι δυστυχισμένα. Η ‘’τυχαιότητα’’ τα έκανε έτσι.

Είναι μεγάλο το σοκ της μη σωστής επιλογής. Μπορεί να περάσουν και χρόνια από τότε που την έκανες και ξαφνικά να γίνουν όλα ένα με τον αέρα. Είναι πράγματι απίστευτο. Καλά δε νομίζω να αγχώνεται κανείς άλλος όσο εγώ αλλά λέμε τώρα ρε παιδί μου. Η αμφιβολία είναι η καλύτερη μου φίλη. Απλά ο χρόνος είναι σημαντικός και μερικές φορές οι λάθος επιλογές φαίνεται να τον τρώνε άσχημα. Αυτό πιστεύω εγώ τουλάχιστον.

Τέλος πάντων ας κλείσω εδώ. Τελείωσε η ώρα της μπαρούφας για σήμερα. Από βδομάδα πάλι.

Δική σας, Αγγελίνα