Παράλογες ενοχλήσεις

Καλησπέρα και καλή βραδιά!

Σήμερα θα μιλήσουμε για την καταθλιψούρα που δημιουργείται από το τίποτα. Λέγοντας ''τίποτα'' δεν εννοώ ''τίποτα-τίποτα'', αλλά πράγματα μικρά που μπορεί να σε κάνουν να νιώσεις πολύ-πολύ άσχημα. Είναι κάτι που είπε κάποιος, κάτι που έκανε, αλλά δεν σε επηρέασε άμεσα. Δηλαδή μέσα στο μυαλό μου, το έχω ως κάτι που δεν θα πείραζε τον οποιοδήποτε άλλο, παρά μόνο εμένα. Ναι ok, ήμουν ''κατατοπιστικότατη'', αλλά όποιος με νιώθει είμαι βέβαιη ότι θα με καταλάβει. 

Ας φέρω κάποια παραδείγματα όμως:

Παράδειγμα 1:Επιβλητικότητα!

H επιβλητικότητα πολλές φορές, ακόμα και για πλάκα είναι εξαιρετικά σπαστική. Εμένα με εκνευρίζει αφάνταστα.

Παράδειγμα 2: Ειρωνεία&σαρκασμοί εις βάρος σου!

Δε με ενδιαφέρει σε τι βαθμό είναι, απλά με κάνει να νιώθω άσχημα ακόμα και για πλάκα γιατί νιώθω ότι υπάρχει μια δόση αλήθειας.

Παράδειγμα 3: Συγκρίσεις!

Δεν είναι θέμα ζήλιας, απλά αυξάνεται η ανασφάλεια και αυτό είναι πολύ κακό.  :)  (passive aggressive) 

Γενικώς είμαι άτομο που παρεξηγείται με το παραμικρό. Όσες φορές έχω τσακωθεί με τη Ρούλα, είναι γι'αυτόν το λόγο και πάντα μετά τον τσακωμό με κοιτάζει με ένα βλέμμα γεμάτο κατάρες. Συνήθως μου λέει ειρωνικά '' Ε βέβαια, αιγόκερως είσαι''. Τέλος πάντων, αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι τραγικό να είσαι εγώ. Πραγματικά, πιάνομαι από τα πάντα, οπότε μπορείτε και να μη δώσετε σημασία στο συγκεκριμένο κείμενο. 

Εγώ ωστόσο συνεχίζω, γιατί πέρα από την πλάκα θεωρώ ότι κάποια μικρά πραγματάκια είναι εξίσου σημαντικά. Άσχετα από το αν στεναχωριέμαι ή νευριάζω με το παραμικρό, υπάρχουν και κάποια βασικά πράγματα που παραβιάζονται αμέτρητες φορές. Ο άλλος νομίζει ότι δεν πειράζει, αλλά τελικά προκαλεί την ίδια ζημιά που θα προκαλούσε και μια ιδιαίτερα χοντρή βλακεία. Και ειδικά αν συσσωρεύεις. Αυτό φυσικά μπορεί να το κάνεις και εσύ σε κάποιον χωρίς να το καταλαβαίνεις.

Στο μεταξύ, πολλές φορές δεν γίνεται να αποφύγεις τη συσσώρευση, και εδώ θα απαντήσω σε μια απορία που δημιουργήθηκε σίγουρα από τα παραπάνω. ''Γιατί δεν λες τι σε ενοχλεί;''. Δεν μιλάμε για άτομα-θύματα σε αυτό το κείμενο. Μιλάμε για πράγματα μικρά που τελικά δεν είναι και τόσο μικρά όσο θα θέλαμε. Το να αποφύγεις τη συσσώρευση, λοιπόν, είναι πολύ δύσκολο, γιατί απλά θεωρείς ότι είναι βλακεία να μιλήσεις για κάτι τέτοιο. Λες ''ε και τι έγινε, σιγά τώρα'' και λήγει εκεί κάθε φορά. Θεωρείς ότι είσαι παράλογος που ενοχλήθηκες, όμως αυτό συνεχίζει να σε ενοχλεί. Σε καταλαβαίνω απόλυτα φίλε μου (όχι δεν εισαι φίλος μου). 

Όλοι εμείς που παραδίνουμε (ίσως;!) σημασία, πρέπει να βρούμε κάποιου είδους μαγεία. Να πάμε σε  κανέναν άλλο κόσμο; Να δαμάσουμε τα 4 στοιχεία της φύσης; Να χρησιμοποιήσουμε μαύρη μαγεία ώστε να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο; Ε δεν ξέρω.. βρες κάτι φίλε αναγνώστη να μου πεις και εμένα. Τι; Μόνο εμείς θα σας δίνουμε συμβουλές; Δεν κατάλαβα. (just kidding. Το τονίζω σε περίπτωση που διαβάζει κάποιος σαν εμένα αυτό το πράμα)

Στο μεταξύ, όλο αυτό μπορεί να σου πάρει ώρες σκέψης. Δε χρειάζεται να γίνει αυτή η διαδικασία το βράδυ πριν κοιμηθείς. Γίνεται και τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας. Ναι, σου τρώει πολύ χρόνο από τη ζωή σου. Αναθεώρησε λοιπόν και κάνε σαν τη Ρούλα και εσύ! YOLαρε αδερφέ. Μην δίνεις σημασία. Άμα δε δώσεις εσύ, θα πάψω να δίνω και εγώ, στο υπόσχομαι. Έχουμε και πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθούμε, άντε δηλαδή. 

Δική σας, Αγγελίνα