#Τηλεόραση

Καλησπέρα, καλησπέρα φίλοι μου. Είναι ιδέα μου ή επιτέλους μπαίνουμε Μάιο; Με χαρά μου σας ανακοινώνω πως δεν είναι ιδέα μου. Ελπίζω να περάσετε όλοι ένα όμορφο τριήμερο. Εγώ θα μείνω εδώ στο μαγευτικό Περιστέρι να πιάσω τον Μάι. 

Στο σημερινό κείμενο δυσκολεύτηκα αρκετά να βρω θέμα, μάλλον όχι να βρω γιατί έχω πολλά θέματα απλά δεν έχω την διάθεση να γράψω για εκείνα. Στέκομαι δυο ώρες μπροστά από την οθόνη και όλα είναι μπερδεμένα στο κεφάλι μου. Οπότε λέω να γράψω για την τηλεόραση, το λεγόμενο για πολλούς χαζοκούτι. Αυτό πιστεύω και εγώ αν και παρακολουθώ πράγματα που γίνονται λίγα όμως και συνήθως από το youtube. Πιστεύω όμως πως είναι το πιο δυνατό μέσο και ας υπάρχει το ίντερνετ . Η τηλεόραση ακόμα καλά κρατεί. Για παράδειγμα το Survivor το οποίο και παρακολουθώ.

Σαν τηλεοπτικό πρόγραμμα για μένα είναι κάτι πολύ οκ , ένα χαλαρό ριάλιτι όπως τα παλιά καλά χρόνια που ξέρεις πως δεν σου προσφέρει τίποτα πνευματικό αλλά παρόλα αυτά θα το δεις για το κουτσομπολιό, για να γελάσεις, για να περάσει η ώρα σου και γιατί είναι απο εκείνα που αν είσαι στο δίπλα δωμάτιο και κάνεις δουλειές όταν γυρίσεις πίσω δεν θα έχεις χάσει και τίποτα. Απλά να περνάει η ώρα μας. Στο μόνο που είμαι αντίθετη είναι πως το βλέπουν πολλά παιδιά, όχι μόνο για το συγκεκριμένο αλλά γενικά για την τηλεόραση είμαι αντίθετη.

Πρέπει να κατανοήσουμε πως ένα παιδί 3 χρονών και πάνω δεν έχει την ικανότητα να αντιληφθεί αν το προϊόν που βλέπει θα του προσφέρει κάτι. Τα παιδιά είναι σαν σφουγγάρια ότι βλέπουν το απορροφούν, άρα ένα παιδί που το πρωί θα δει Σκορδά, το μεσημέρι Στεφανίδου-Μενεγάκη, το απόγευμα επανάληψη κάποια σειρά και το βράδυ survivor; Αυτόματα καταλαβαίνουμε τι πολίτη έχουμε φτιάξει και να τονίσω πως κανένα θέμα δεν έχω με κανένα από τα παραπάνω που ανέφερα απλά δεν τα θεωρώ κατάλληλα.

Δεν μπορεί να έρχονται στον παιδικό σταθμό παιδιά να τα ρωτάμε τα νέα τους και να μας λένε για το Survivor. Όπως αντίθετη είμαι με το ίντερνετ σε αυτές τις ηλικίες έτσι είμαι και με την τηλεόραση. Είναι σημαντικό να προσέχουμε τα ερεθίσματα που δέχεται το παιδί μας. 

Τώρα ας περάσω στους υποτιθέμενους ενήλικους, ώριμους , με κριτική ικανότητα ανθρώπους. Θα θέσω κάποια ερωτήματα για την ανθρωπότητα και ας μην πάρω απάντηση. Πραγματικά πως γίνετε να μας ενδιαφέρει τι κάνουν στο Μπρούσκο, survivor κ.α. παραπάνω από το ότι σε λίγο έτσι όπως πάμε τα επόμενα χρόνια δεν θα έχουμε να καλύψουμε τις βασικές ανάγκες; Γιατί να σε νοιάζει παραπάνω αν έδειξε τον κώλο της η Κιμ Καρντάσιαν από το αν εσύ δεν θα έχεις βρακί να φορέσεις; 

Δεν μπορούμε δηλαδή να καταλάβουμε ότι όλα αυτά έχουν στόχο την αποξένωση και αποχαύνωση των ανθρώπων; Ξέρω πολλοί θα λέτε ότι άρχισα τις μαλακίες περι συνωμοσιών και δεν ξέρω και εγώ τι αλλά εγώ αυτά πιστεύω και παρατηρώ όποτε δικαίωμά μου! Δεν μπορώ να δεχτώ πως όλα αυτά λέει απευθύνονται στη μέση νοικοκυρά δηλαδή σαν να λέμε η μέση νοικοκυρά είναι μια γυναικούλα χωρίς άποψη, γνώσεις και μυαλό. Που ζούμε; Το χειρότερο ενώ το ακούνε αυτό δεν αντιδρούν. Εγώ αν ήμουν μια γυναίκα που δεν δουλεύει για να μεγαλώσει το παιδί θα εκνευριζόμουν αν με αποκαλούσαν έτσι.

Από την άλλη , ό,τι ενδιαφέρον πάει να γίνει σαν πρόγραμμα ή σειρά δεν έχει τηλεθέαση όπως η σειρά στον Άλφα "Η λέξη που δεν λες" που έδειχνε την ζωή ενός παιδιού με αυτισμό, ένα θέμα ταμπού στην Ελλάδα που ο μέσος όρος πλέον είναι στα ύψη. Από εκεί και πέρα νομίζω πως όλα μας αξίζουν. Θα μου πείτε ωραία και εσύ που τα λες είσαι καλύτερη ή δεν βλέπεις τηλεόραση; Όχι δεν είμαι καλύτερη και βλέπω τηλεόραση όπως είπα αλλά με μέτρο ξέρω πολύ καλά τους σκοπούς της και δεν περιορίζομαι εκεί. Η γνώση είναι το παν όμως. Πρέπει να ξέρεις ποια γνώση θα αφήσεις να μπει στο μυαλό σου. 

Εγώ προσωπικά αυτό που λατρεύω να βλέπω και μπορώ να βλέπω ώρες είναι ταξιδιωτικές εκπομπές, συνεντεύξεις σε ηθοποιούς κατά κύριο λόγο . Οντισιόν από διάφορα σόου γιατί μετά τα βαριέμαι, μου αρέσουν κάποιες σειρές και σας είπα και μια που ξεχώρισα, ντοκιμαντέρ κατά κύριο λόγο στην κρατική τηλεόραση ή στον Σκαι , κάτι ωραία που βάζουν. Θα χαζέψω και την Μενεγάκη. Όμως γενικά όλα είναι ψυχαγωγία και εκεί πρέπει να τελειώνουν όλα , δεν χρειάζεται να δίνουμε παραπάνω αξιά σε κάτι που δεν μας προσφέρει κάτι ουσιαστικό.

Δεν λέω πως η ψυχαγωγία δεν είναι κάτι ουσιαστικό όμως είναι κάτι που μπορεί να στο προσφέρει και ένας περίπατος ή ένα βιβλίο. Με εκνευρίζει όλο αυτό το προπαγανδιστικό που συμβαίνει και εμείς το τρώμε λες και δεν είναι τίποτα. ΕΙΝΑΙ! Μας μειώνει την νοημοσύνη μας. Προσοχή δεν την υποτιμώ , την σέβομαι και σέβομαι και την δουλειά όλων εκεί μέσα αλλά μέχρι ένα σημείο. Είναι ένας κόσμος που φαντάζει στους πιο πολλούς ονειρικός, με λεφτά, χαρούμενους ανθρώπους και λάμψη. Τίποτα από αυτά δεν είναι πραγματικά όμως. Αντίθετα είναι ένας κόσμος σκοτεινός με μεγάλο ταλέντο στην υποκρισία. 

Θα μπορούσα να γράφω ώρες για αυτό και να κράζω παραπάνω δεν θα το κάνω όμως α) γιατί πεινάω και πρέπει να μαγειρέψω έχει πάει πολύ αργά β) δεν βρίσκω τον λόγο να πω κάτι παραπάνω νομίζω πως μπορεί να καταλάβει καλά κάποιος τι εννοώ και γ)δεν έχω παραπάνω όρεξη θέλω απλά να ακούσω μουσική και να χορεύω. 

Μέχρι το επόμενο κείμενο να είστε όλοι καλά και να περνάτε όμορφα. 💗