Καλησπέρα, καλησπέρα φίλοι μου. Τι κάνετε; Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να περάσατε όμορφα αυτές τις μέρες του Πάσχα. Εγώ πέρασα ήρεμα με την οικογένεια μου τίποτα το τρελό δεν συνέβη.
Το μόνο που συμβαίνει εδώ και καιρό αλλά δεν σας έχω μιλήσει για αυτό είναι ότι εγώ και η Αγγελίνα συμμετέχουμε σε μια θεατρική ομάδα και θα ανεβάσουμε μια παράσταση αρχές Ιουνίου. Όταν βγει το πρόγραμμα θα σας το ανακοινώσουμε ώστε αν θέλετε να έρθετε να μας δείτε. Θα χαρούμε πολύ!
Σε αυτό το κείμενο να θα σας γράψω για ένα μεγάλο πόλεμο για αυτόν της καρδιάς και του μυαλού Σκεφτείτε πόσες φορές έχετε βρεθεί αντιμέτωποι με αυτή την μάχη, μια μάχη χωρίς τέλος με πολλά θύματα.
Συνήθως η καρδιά έχει τον ρόλο του συναισθήματος και το μυαλό της λογικής. Δεν θέλω βέβαια να σας κάψω πολύ απλά για εμένα δεν υφίσταται κάτι τέτοιο από την στιγμή που όλα τα συναισθήματα είναι εντολές που δίνει το μυαλό μας. Αν για παράδειγμα εγώ δω ένα παιδάκι που υποφέρει από κάποια ασθένεια θα νιώσω θλίψη επειδή την εντολή θα την δώσει το μυαλό βάση των εμπειριών μου που έχουν καταγραφεί εκεί.
Όπως είπα όμως δεν θα σας κάψω με τις θεωρίες μου ή μήπως να το κάνω; Θα το κάνω και ότι βγει. Η καρδιά λοιπόν είναι ένα όργανο ζωτικό που παραμένει πάνω κάτω ίδιο χωρίς κάποια ιδιαίτερη ανάπτυξη σε αντίθεση με το μυαλό που βάσει των αισθήσεων μας και τον εμπειριών αναπτύσσεται συνεχόμενα και στον καθένα από εμάς διαφορετικά. Όπως προείπα είναι αυτό που δίνει την εντολή για να νιώσεις κάτι.
Όποτε αφού το μυαλό είναι αναπτυσσόμενο οφείλουμε να του δίνουμε συνεχώς το έναυσμα της ανάπτυξης, δεν μπορούμε όμως να κάνουμε το ίδιο και με την καρδιά. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η καρδιά χρίζει βελτίωσης από την γέννηση μας μέχρι τον θάνατο είναι εκείνη που με μερικούς χτύπους μας κρατάει στην ζωή εκείνη που παράγει αίσθημα.
Η καρδιά δηλαδή απλά νιώθει; Για μένα ναι, παράγει αυτό που είναι να παράγει άλλες φορές πιο έντονα και άλλες όχι τόσο αλλά μέχρι εκεί. Δεν πιστεύω σε κανένα διαχωρισμό αυτών τον δυο αλλά σε έναν ανίκητο συνδυασμό, το ένα με το άλλο αν συνδυαστούν σωστά μπορούν να καταφέρουν όλα τα θέλω της καρδιάς και τα πρέπει του μυαλού μας. Είναι φορές όμως που πρέπει να δρουν και χωριστά ας το δούμε το σώμα μας σαν ένα εργοστάσιο οι υπάλληλοι για να είναι παραγωγικοί με σωστό αποτέλεσμα δεν μπορούν να δουλεύουν συνεχόμενα, έχουν ανάγκη από άδεια έτσι και το μυαλό με την καρδιά. Καλό θα ήταν που και που το μυαλό να μένει πίσω και να αφήνει την καρδιά να κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλά.
Σε όλο το κείμενο μέχρι τώρα μπορεί να φαίνομαι υποστηρίκτρια του μυαλού αλλά όχι αντίθετα σέβομαι περισσότερο την καρδιά. Το μυαλό μπορεί να φτιάξει πολλά αλλά και να καταστρέψει περισσότερα. Για εμένα η σίγαση της σκέψης μερικές φορές είναι το καλύτερο όπως και στην γιόγκα αυτό που επιδιώκουν μέσα από τον διαλογισμό είναι αυτό ακριβώς. Προσπαθώντας να οδηγηθούν σε κάτι ουσιαστικό, κάτι πιο βαθύ, πιο μαγικό. Αυτό για εμένα είναι η καρδιά απλά χάνουμε το νόημα προσπαθώντας να το εξηγήσουμε και να το ονομάσουμε μόνο που δεν θέλουν όλα εξήγηση σε αυτή την ζωή.
Το μυαλό ελέγχεται από εμάς η καρδιά όχι. Μην ξεχνάμε αυτό που από μικροί μαθαίνουμε στα θρησκευτικά την ιστορία του Αδάμ και της Εύας οι τέλειοι άνθρωποι του παραδείσου μέχρι που έφαγαν από το δέντρο της γνώσης και ένας γρήγορος συλλογισμός με οδηγεί στο μυαλό. Πέφτοντας στον κόσμο μας από τον παράδεισο έγιναν όμοιοι μας άρχισαν να καλλιεργούν την σκέψη, την λογική, το συναίσθημα. Μέχρι τότε αυτά ήταν άγνωστα για εκείνους η ανάγκη όμως για γνώση και η περιέργεια αλλά και ο πειρασμός τους οδήγησαν εκεί.
Δεν νομίζω λοιπόν ότι υπάρχει διαχωρισμός όπως έλεγαν και οι αρχαίοι πρόγονοι μας "παν μέτρον άριστον" ο συνδυασμός τον δυο αυτόν για εμένα είναι το καλύτερο. Βέβαια αυτά όλα που λέω δεν σημαίνει ότι τα ακολουθώ, σαν ανθρώπινο ον και εγώ έχω τις φάσεις που αυτή η μάχη ξεσπάει μέσα μου και δεν μπορώ να καταλήξω, ξέρω όμως πως το μυαλό μου δεν είναι ελεύθερο καθώς το κυριαρχώ εγώ ενώ η καρδιά ποτέ δεν θα μπορούσε να έχει κυρίαρχο.
Εύχομαι πραγματικά να βγήκε νόημα, εγώ το ευχαριστήθηκα σαν κείμενο αν και με δυσκόλεψε αρκετά. Προσπάθησα να το αποδώσω όσο καλύτερα μπορούσα. Διάβασα αρκετά δεν έμεινα μόνο στην σκέψη μου όπως κάνω και σε κάθε κείμενο μου. Αλλά το 95% το κειμένου είναι δικές μου ιδέες και απόψεις πράγμα που σημαίνει πως για πολλούς είναι λάθος. ΠΙΣ εντ λοβ.💗
Μέχρι το επόμενο κείμενο να είστε όλοι καλά φιλάκιαααααα😘
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου