Γνωρίζοντας τη γνώση

Καλησπέρα συνοδοιπόροι. Τι λέει; Όλα καλά; Εγώ και ναι και όχι. Από τη μία είμαι σε μια σταθερή και χωρίς αναποδιές φάση της ζωής μου και από την άλλη έχω αρχίσει να αναβιώνω ανασφάλειες πράγμα που μόνο κακό θα φέρει αλλά δεν πειράζει. Δεν είμαι εδώ να σας γράψω γι'αυτό. Επίσης, τα γενέθλια της αγαπημένης μου Ρούλας πέρασαν, έφτασε ένα χρόνο πιο κοντά στο θάνατο και αυτή. Να τη χαίρομαι <3.

Τις προάλλες στη δουλειά, βαράγαμε μύγες οπότε και εγώ άρχισα να γράφω πάλι (μην το πείτε αυτό στον προϊστάμενο μου). Με είχε πιάσει μία γνωσιοθεωρητική σκέψη εκείνη την ώρα αλλά δεν είμαι βέβαια έτοιμη για να μιλάω για τέτοια πράγματα ή ακόμα και να ερμηνεύω. Έτσι ξεκίνησα πολύ γενικά και αόριστα να γράφω τι είναι η γνώση για μένα και ποιες είναι οι αξίες τις. Θα συμβιβαστείτε δηλαδή με αυτές τις μπούρδες. Δεν είναι τόσο φιλοσοφικό το περιεχόμενο, αν και το να σκέφτεται κανείς τέτοιου είδους πράγματα και να προσπαθεί να τα εξηγήσει με την δική του οπτική, είναι και πάλι φιλοσοφία. Δηλαδή μπορούμε να ισχυριστούμε ότι όλοι οι άνθρωποι φιλοσοφούν απλώς δεν δίνουν πολύ σημασία στο τι πιστεύουν γι'αυτά που σκέφτονται και συνήθως απορρίπτουν την ιδέα του να τα μοιραστούν. Η φιλοσοφία ενώ έχει πολλές βασικές υποδομές, θεωρώ ότι δε χρειάζονται για να εφαρμόσεις τον τρόπο σκέψης σου. Αν θες να ασχοληθείς σε ακαδημαϊκό επίπεδο φυσικά και είναι απαραίτητες έτσι ώστε να φτάσεις είτε να καταρρίψεις κάποιον ή και να τον επαινέσεις. Καλά, εγώ ακόμα και σε αυτή την περίπτωση δεν το θεωρώ αναγκαίο, αλλά έτσι έχουν τα πράματα

Πάμε να μιλήσουμε εν τέλει με λίγη αοριστία. Τι είναι η γνώση για εσάς; Είναι ένα πρώτο βήμα το να ορίσουμε τη γνώση όπως αρμόζει σε εμάς έτσι ώστε να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την επόμενη σκέψη μας πάνω σε αυτήν. Η γνώση λοιπόν για μένα, είναι οποιαδήποτε πληροφορία λαμβάνουμε με οποιοδήποτε τρόπο. Από το να βλέπεις πως στρώνει κανείς ένα κρεβάτι μέχρι και την λήψη ιστορικών πληροφοριών. Γενικώς όμως η γνώση δεν έχει όρια. Είναι ένα πολύ σημαντικό και χρήσιμο εργαλείο στη ζωή. Είναι κάτι που το έχουμε όλοι εκ φύσεως και είναι προδιαθετικό ενώ η γνώση από μόνη της δεν είναι προδιάθεση σε εμάς. Δηλαδή έχουμε την προδιάθεση να γνωρίσουμε κάτι, αλλά δεν έχουμε την προδιάθεση του γιγνώσκειν ή του μανθάνειν. Αν και διαφορετική έννοια το ''μανθάνειν'' είναι μία πολύ καλή λέξη έτσι ώστε να καταφέρουμε να καταλάβουμε τι τελικά είναι η γνώση για εμάς. Γιατί όταν γνωρίζουμε κάτι, μαθαίνουμε αυτό το κάτι.

Ποιά είναι η αξία της γνώσης; Η γνώση προφανώς και έχει αξία. Ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε, η άγνοια φαίνεται να είναι ένα ελάττωμα. Η γνώση προσφέρει δύναμη στο νου και αυτό είναι κάτι πολύ σπουδαίο. Ένας βίος χωρίς να μπορούμε να γνωρίσουμε τα πράγματα, φαντάζει δύσκολος. Ήδη όταν κάτι δεν το γνωρίζουμε μας προκαλεί ανασφάλεια ίσως. Είναι εύκολο το να αδιαφορείς αλλά δύσκολο το να έρθεις αντιμέτωπος με την άγνοιά σου. Επομένως η γνώση έχει σίγουρα αξία. Το πιο κοντινό μου παράδειγμα είναι ένας ξάδερφός μου ο οποίος έχει πραγματικά τεράστιο όγκο γνώσης μέσα στο κεφάλι του και για πολλών ειδών πράγματα, όχι μόνο ενός. Διαβάζει πολύ και ψάχνεται πολύ χωρίς όμως να θέλει να φανεί γνώστης και χωρίς να θέλει να φαίνεται καλύτερος επειδή γνωρίζει πολλά περισσότερα από πολλούς. Αυτό που δεν καταλαβαίνει πλέον, είναι ότι αυτό που έχει χτίσει, έχει γερά θεμέλια και τον καθιστά ένα δυνατό νου στην κοινωνία αυτή. Εκείνος θεωρεί ότι δεν του έχουν προσφέρει τίποτα τελικά όλες αυτές οι γνώσεις που έχει για πολλούς προσωπικούς λόγους. Κάνει λάθος όμως. Αν δεν είχε όλο αυτό το φόρτο γνώσεων, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε διάλογο για τίποτα και επιπλέον δε θα μπορούσε να μοιραστεί τη γνώση με κανέναν. 

Η σημαντικότητα της γνώσης έγκειται στο ότι νιώθουμε καλύτερα σε σχέση με τον εαυτό μας και με τους άλλους. Δεν μας απ ενοχοποιεί, αλλά μας δίνει τη δυνατότητα να μη νιώσουμε ενοχές ή και να έχουμε κάτι να δώσουμε στον κόσμο. Είναι πράγματι σπουδαίο να δίνεις και να παίρνεις γνώση, ίσως από τα πιο σημαντικά πράγματα. Σε εξελίσσει και σου λύνει απορίες. Είναι επίσης σημαντικό εργαλείο στο διάλογο όπως υπονοήθηκε και παραπανω. Μπορείς να θέσεις μια διαφωνία χωρίς να εκνευριστείς, εκτός αν ο άλλος βέβαια είναι ισχυρογνώμων δίχως αιτία ή δεν καταλαβαίνει αυτό που το λες. Αλλά και πάλι ξέρεις ότι η ευθύνη δεν είναι δική σου. Ίσως όλο αυτό ακούγεται ωφελιμιστικό αλλά δεν με πειράζει. Τίποτα με μέτρο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Επιπλέον τη γνώση όσο και να την εκμεταλλευτείς, δεν είναι μια οντότητα που μπορεί να χειραγωγηθεί ή ο,τιδήποτε άλλο. Η εκμετάλλευση της γνώσης έχει θετική σημασία. 

Είναι πραγματικά μαγευτικό το ότι μπορείς να γνωρίζεις. Δεν μπορεί να μη φαίνεται ενδιαφέρον. Ο κόσμος όσο μικρός και αν λέμε ότι είναι, τελικά είναι τεράστιος. Είναι αξιοθαύμαστο το να μαθαίνεις για αυτόν. Η γνώση είναι δια βίου μάθηση και γι'αυτό το λόγο πρέπει να τίθεται ψηλά στη λίστα με τις αξίες. Είναι αυτή που μας μαθαίνει τα πρώτα μας βήματα και τις πρώτες μας λέξεις. Ντάξει δεν είναι αυτή αλλά είναι ο μεγάλος μεσάζοντας για να καταστεί εφικτό αυτό. Τώρα το πως τη λαμβάνουμε τη γνώση είναι ένα άλλο θέμα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους την αποκτάμε αλλά οι τρόποι είναι υποδεέστεροι και όχι ισοδύναμοι της πολλές φορές. Κάποιοι φτάνουν σε ακρότητες για χάρη αυτών των λόγων, αλλά σήμερα δεν εξετάζουμε  την αντίληψή μας αλλά θα κάνω μια προσπάθεια . Ωστόσο αφήνω ανοικτό παραθυράκι για επόμενο κείμενο. Δε θα πω πολλά.

Η εμπειρία μας είναι βασικό συστατικό για την απόκτηση της γνώσης σε πρώτη φάση. Δεν μιλάω για ακραίο εμπειρισμό. Γενικότερα όμως δεν πιστεύω ότι μεσολαβεί κάτι έμμεσο. Το μόνο που ίσως φαίνεται έμμεσο είναι η έννοια της εμπειρίας ως ένα διάφανο γυαλί το οποίο μας ενώνει με τον κόσμο. Αλλά και πάλι δεν ισχύει, απλώς είναι ένα εργαλείο που προκαλεί αυτή τη σύνδεση. Ταυτόχρονα αρχίζουμε να μαθαίνουμε αισθητηριακά. Πιάνοντας, βλέποντας, νιώθοντας κλπ. Αν πιέσω μια καρφίτσα στο δακτυλό μου, προκαλείται το αίσθημα του πόνου, έτσι γνωρίζω μέσα από αυτή την πράξη ότι δεν υπάρχει περίπτωση να το ξανα κάνω. Μέσω αυτής της εμπειρίας έχω ήδη λα΄βει τη γνώση του πόνου σε σχέση με την καρφίτσα. Αυτό ήταν ένα πολύ απλό παραδειγματάκι αλλά έχουμε πολλά περισσότερα να συζητήσουμε γι'αυτό. Εδώ πρέπει να σταματήσω και να σας αφήσω.

Αυτές τις μπούρδες είχα να προσφέρω για σήμερα στον κοινό νου. Καλό σουκου να έχετε.

Δική σας, Αγγελίνα