Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Βαλ'το να δουλέψει



Καλησπέρα συνοδοιπόροι της ζωής. Τι κάνετε; Εγώ πάντως τρέχω και δε φτάνω, όχι ότι σας νοιαζει κιόλας. Ξεπατώθηκα τούτη τη βδομάδα αλλά είμαι καλά νομίζω.

Το σημερινό θέμα ίσως είναι παραπλήσιο του προηγούμενου αλλά έχω τόσο θράσος που δεν θα κολώσω. Η σκέψη μας είναι ένα τόσο όμορφο αγαθό και είναι κρίμα να πηγαίνει χαμένη. Δηλαδή το σημερινό κείμενο πραγματεύεται το χαμό της σκέψης.

Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν χρόνο ή αρνούνται να επεξεργαστούν πολλά πράγματα στον κόσμο. Πολλοί βέβαια μπορεί να είναι και υποκριτές και να μην παραδέχονται τη διαδικασία της επεξεργασίας που έχουν κάνει οι ίδιοι χωρίς αυτό να είναι κακό βέβαια. Δεν μας ενδιαφέρει η έκφραση των σκέψεων σήμερα παρα μόνο τα διαδικαστικά.

Πρώτα από όλα να τονίσουμε ότι ο εγκέφαλος δεν σταματά ποτέ να σκέφτεται και να είναι ενεργός. Αυτό είναι γεγονός και το αναφέρω έτσι ώστε να μην πεταχτεί κανένας επιστήμονας φίλος μας και μας την πει. Αλλά έτσι και αλλιώς είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος είναι ένα πολύπλοκο σύστημα το οποίο δε σταματά να δουλεύει ποτέ. Ναι είναι κάτι σαν προλετάριος ή ακόμα καλύτερα σαν ο προσωπικός μας δούλος. Οπότε καλό θα ήταν να μην τον θεωρούμε και δεδομένο αφού δεν πληρώνεται που δεν πληρώνεται ο κακομοίρης. Αυτό σημαίνει ότι όταν δεν έχουμε κάτι στο κεφάλι μας, δε σημαίνει ότι όντως δεν έχουμε. Όσο blank και να μας φαίνεται αυτή η κατάσταση, δεν είναι.

Πέρα όμως από τις απλές σκέψεις, υπάρχουν και άλλες πιο πολύπλοκες που προκύπτουν. Καλό είναι να τον δουλεύουμε και λίγο μόνοι μας. Όχι μόνο με γνώσεις εξ εμπειρίας και αισθητηριακότητας, αλλά και μέσω φαντασίας. Δεκτό το ότι η φαντασία με τη σειρά της προκύπτει από όλα τα παραπάνω, αλλά με όλα αυτά έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε κάτι παραπάνω κάτι πέρα από εμάς. Δεν είναι σφετερισμός, είναι μια αλυσίδα που μας ωθεί στη δημιουργία κάτι ανώτερου από εμάς. Η πολυπλοκότητα του ίδιου του εγκεφάλου δημιουργεί από μόνη της μια άλλη πολυπλοκότητα στην σκέψη η οποία δεν είναι ανεξάρτητη της προηγούμενης. Ναι δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε αλλά αυτό. 

Για την εξέλιξη τη δική μας, καλό θα ήταν να μη μένουμε στάσιμoι. Έχουμε τη δυνατότητα ανέλιξης και εξέλιξης. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι χρήσιμα όλα αυτά στη ζωή και δεν με ενδιαφέρει, αλλά προσφέρουν μια ηδονική καλλιέργεια σίγουρα. Δεν χρειάζεται να μένουμε στο τι είναι διαδεδομένα γνωστό και στο τι γνωρίζει ο κοινός νους. Αν έχουμε την ευκαιρία να σκεφτούμε παραπέρα, έχουμε λύσει ήδη κάποια δικά μας προβλήματα όπως την ανασφάλεια του ''εγώ'' μας. Δεν υπάρχουν όρια στη σκέψη και αυτό είναι μία από τις λίγες ελευθερίες που μπορούμε να απολαύσουμε. Είναι αναγκαίο να μπορούμε να δώσουμε κάτι εμείς στον εαυτό μας μόνο και μόνο με τη σκέψη. Έπειτα μπορεί να υπάρξουν και βιώματα που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε βάσει των όσων έχουμε σκεφτεί.

Το να μένουμε στο τι υπάρχει και στο τι είναι γνωστό και στο τι δεν είναι, είναι απλά μάταιο. Αν μπορούμε έστω λίγο να φτανταστούμε παραπέρα, έχουμε κερδίσει κάθε δύναμη που υπάρχει γιατί η σκέψη από μόνη της είναι δύναμη και μάλιστα μια δύναμη άξια σεβασμού. Ναι, συνεχίζω κανονικά και το χω πιστέψει. Αλλά ρε φίλε δεν μπορεί να αρνείσαι τα ίδια σου τα εφόδια και να μην τα εκμεταλλεύεσαι. Δεν μπορεί να είσαι κουτοπόνηρος αλλά να μην μπορείς να μιλήσεις σαν άνθρωπος με έναν άλλο. Δεν μπορεί να είσαι ανίδεος αλλά για ένα σωρό μαλακίες να είσαι πάντα πρώτος. Εξελίξου δε σου φταίνε οι μετανάστες που είσαι ρέμπελος και δε βρίσκεις δουλειά. Βάλ'το να δουλέψει με τον τρόπο που αρμόζει.

Δηλαδή, από αλλού ξεκινήσαμε και αλλού καταλήξαμε. Έχω έρθει σε μια βαθιά αντίφαση με τον εαυτό μου αλλά θα την υποστείτε βρε μαλάκες μου τι να κάνω; Είχα τη Ρούλα να μου δείχνει τατουάζ που θέλει να κάνει και δεν είχα καθαρό μυαλό. Αλλά έστω ότι δεν ισχύει η εξέλιξη του νου για όλα τα υπόλοιπα, να τραβήξω τα βυζιά μου να βγάλουν γάλα. Απαραίτητο όπλο και εφόδιο η σκέψη μας φτάνει να τη μάθουμε, να την ψηλαφίσουμε, να παίξουμε μαζί της, να της κάνουμε ερωτήσεις. Ναι όλα αυτά για έναν αρκετά σωστά δομημένο νου. Τώρα θα αναρωτιέστε γιατί με νοιάζει εμένα ένας σωστά δομημένος νους. Ζούμε σε μια κοινωνία με πληθώρα αδύναμων νόων, οι οποίοι μας παίρνουν στο βούρκο μαζί τους καθώς απολαμβάνουμε όλοι τα ίδια δικαιώματα και δεν είμαι αντίθετη σε αυτό. Απλώς θα πρέπει κάπως μέσω της εξέλιξης για την οποία κάνουμε λόγο, να υπάρξει ενδιαφέρον για το καθολικό συμφέρον καθώς και για τις αξίες μας.

Γνωσιοθεωρία-πολιτική και κοινωνία θα κάνω από εδώ και πέρα, θα με πάρουν με τις πέτρες. Καλή εσπέρα να έχετε συνοδοιπόροι.

Δική σας, Αγγελίνα  




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου