Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Θύτης και θύμα!

Καλησπέρα, καλησπέρα φίλοι μου ελπίζω να είστε όλοι καλά και να μην έχετε πάει διακοπές ακόμα για να μην νιώθω μοναξιά εδώ στην Αθήνα η φτωχή αλλά τίμια κοπέλα. Οοοκ κόβω τις μαλακίες μου και πάμε στο θέμα που για αυτή την εβδομάδα επέλεξα να είναι εκείνο το βίντεο που είχε γίνει βάϊραλ με τον ξυλοδαρμό της γυναίκας από τον άντρα της στο Καλλιμάρμαρο. 

Αρχικά δεν θέλω να περιοριστώ στο συγκεκριμένο συμβάν που πήρε δημοσιότητα αλλά γενικά σε αυτό το φαινόμενο. Παρακολουθώντας λοιπόν το βίντεο εκείνο μου σηκώθηκε η τρίχα και δεν άντεξα να το δω καν ολόκληρο. Είναι κάτι που ακόμα και τώρα στο 2017 συμβαίνει συχνά σε πολλές γυναίκες. Εντάξει και σε άντρες όσο περίεργο και αν ακούγετε αυτό αλλά σπανιότερα. 

Το θέμα μάλλον με τις γυναίκες είναι ότι φαίνονται άβουλα άτομα και πολύ ευαίσθητα, μέχρι κάποιο σημείο έτσι είναι. Η βία δεν περιορίζετε μόνο στο ξύλο αλλά και στα λόγια, νομίζω πως το δεύτερο είναι χειρότερο, βιώνεις τον εξευτελισμό σε μεγαλύτερο βαθμό από μια σφαλιάρα που θα σε πονέσει επιφανειακά, τα λόγια σε πονάνε βαθιά μέσα στην καρδιά σου, νιώθεις να σε σουβλίζουν και να σε καίνε.

Εγώ κάπου εδώ να σας πω πως έχω υπάρξει σε μια σχέση που υπήρχε πολύ ψυχολογική βία μέχρι που έγινε και σωματική. Φυσικά και εγώ όπως τα περισσότερα θύματα με την μόνη διαφορά πως εγώ ήμουν πολύ μικρή. Θα μου πείτε δικαιολογία είναι αυτό; Ναι μέχρι κάποιο σημείο γιατί όταν είσαι σε μικρή ηλικία (εφηβεία) δεν μπορείς να βάλεις την λογική εύκολα σε λειτουργία. Παρόλα αυτά όσο και να με πόνεσε τότε σταμάτησα αυτή την σχέση με τον καιρό. Όταν όμως είσαι "ώριμη γυναίκα" δεν μπορείς να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου. 

Έχω υπάρξει και σε "οικογενειακή κακοποίηση" έχω δει το θύμα να συγχωρεί συνεχόμενα τον θύτη με δικαιολογίες ανύπαρκτες όπως μου υποσχέθηκε δεν θα ξαναγίνει, μένω για το παιδί, που να πάω μόνη μου κτλ. Αρχικά 99% θα ξαναγίνει, το παιδί πίστεψε με δεν είναι ωραίο να μεγαλώνει σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα γίνει ένα παιδί γεμάτο φοβίες, ανασφάλειες και πιθανό να εμφανίσει ίδια συμπεριφορά, στο που να πας μόνη σου είναι πολύ απλό, υπάρχουν ένα σορό οργανισμοί που μπορούν να σε βοηθήσουν αρχικά αλλά και εσύ μπορείς να πατήσεις στα πόδια σου μόνη. Στην αρχή φαντάζει δύσκολο έως και ακατόρθωτο αλλά με τον καιρό όλα θα γίνουν. 

Έλεγα λοιπόν πως κάποιος που βιώσε την βία μεγαλώνοντας θα γίνει ο θύτης αυτό είναι το μεγαλύτερο ποσοστό σε συχνότητα φαινόμενο και δεν χρειαζόμαστε έρευνες για να μας το επιβεβαιώσουν κάτι τέτοιο αρκεί μόνο η λογική. Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος να μην εξελιχθούν σε θύτες αλλά σε αιώνια θύματα. Τα παιδιά μην ξεχνάμε πως είναι σφουγγάρια αρά απορροφούν όποια συμπεριφορά εκείνα επιλέξουν, με την διαφορά πως δεν είναι σε φάση να κατανοήσουν αν αυτή είναι σωστή. Με αποτέλεσμα να έχουμε προβληματικούς ενήλικες.

Δεν ξέρω τελικά αν αξίζει να προσπαθήσεις να πείσεις το θύμα να φύγει από μια τέτοια κατάσταση ή αν του αξίζει να είναι θύμα όσο άσχημο και να ακούγετε αυτό. Τα άτομα εκείνα δεν ασκούν βία από την μια μέρα στην άλλη σου έχουν δείξει κάποια πράγματα λίγα παραπάνω νεύρα χωρίς λόγο ή κάτι τέλος πάντων ναι δέχομαι ότι σου έρχεται ξαφνικό στην αρχή αλλά εσύ πρέπει να μαζέψεις όλη την δύναμη που έχεις και να φύγεις. Δεν θα αλλάξει ένας τέτοιος άνθρωπος για κανένα λόγο και επίσης δεν πρέπει εσύ να παλέψεις για αυτό, βγάλε εγωισμό. Δεν γεννήθηκες για να είσαι θύμα αλλά για να παλεύεις με τα θηρία. 

Αρκεί να το πάρεις απόφαση, να σέβεσαι και να αγαπάς τον εαυτό σου. Γιατί κανένας άλλος δεν είναι ικανός να το κάνει όσο εσύ και αν εσύ δείχνεις αυτό, αυτό θα εισπράξεις. Θα μπορούσα να το τραβήξω πολύ το θέμα σαν κείμενο αλλά νομίζω μου καίγονται τα μπιφτέκια και πρέπει να ετοιμαστώ για εξοχή μια μίνι απόδραση με περιμένει. Μέχρι το επόμενο κείμενο να είστε όλοι καλά. 

Υ.Γ: Παρακαλώ δείτε το παρακάτω λινκ, νομίζω πως είναι ένα καταφύγιο που κάνει πολύ σημαντική δουλεία πάνω σε αυτό το κομμάτι.
http://www.katafygiogynaikas.org/prostasia/



Μην κρίνεται από το ότι είναι Φουρέιρα έχει φοβερό νόημα σε σχέση με το θέμα όπως και το βίντεο.


Φιλάκιαααααααααα Σάρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου