Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

Αμφιβολίες(αρλούμπες)

Καλησπέρα, καλησπέρα τι κάνετε φίλοι μου; για μένα τέλος οι διακοπές προς το παρόν τελευταίος μου προορισμός ήταν η Κύπρος δεν είδα και πολλά από εκείνη για να σας πω. Εξάλλου πήγα για μια βάφτιση και για λίγες μέρες ωστόσο πέρασα καλά. 

Με αυτόν τον καιρό περνάω όμως ακόμα καλύτερα επιτέλους λίγη ψύχρα και συννεφιά. Λίγη παραπάνω κατάθλιψη. Σε αυτό το κείμενο θα μιλήσω για τις αμφιβολίες που έχω σε σχέση με κάποια πράγματα. Ο Φραγκλίνος είχε πει πως " Ο μόνος περιορισμός για να πραγματώσουμε το μέλλον μας είναι οι αμφιβολίες του σήμερα. Ας βαδίσουμε μπροστά με πίστη δυνατή και ζωντανή" Κάτι που με βρίσκει αρκετά σύμφωνη. Κάπου εδώ μπερδεύομαι γιατί έρχεται ο "φίλος μου" Νίτσε να πει πως "Η αμφιβολία δηλητηριάζει τα πάντα, χωρίς να σκοτώνει τίποτε" 

Μια ζωή να με μπερδεύει αυτός ο άνθρωπος. Δεν ξέρω τελικά αν πρέπει να αμφιβάλουμε ή όχι. Αν ο Φραγκλίνος είχε δίκιο ή όχι. Εγώ θα γράψω πως το σκέφτομαι και ελπίζω να καταλήξουμε κάπου στο τέλος. Αρχικά αμφιβολίες στις σχέσεις με τους ανθρώπους, από την μια δεν μπορείς να ζεις με αυτό το πράγμα αλλά από την άλλη μόλις πας να εμπιστευθείς κάποιον τυφλά 99% θα την πατήσεις. Συνήθως όμως αυτοί οι άνθρωποι μας δείχνουν ξεκάθαρα τις διαθέσεις τους απλά εμείς είτε γιατί μας συμφέρει είτε για κάποιον άλλο λόγο αρνούμαστε να το δούμε. 

Το θέμα είναι όμως αν εμείς μπορούμε να προχωρήσουμε σε έναν συμβιβασμό και μια προσποίηση του "τυφλού" αν αυτό το παιχνίδι κάνει καλό σε εμάς...Αυτό όμως θα το ξεκαθαρίσω την Δευτέρα. Γενικά να ξέρετε ότι θα αναφερθώ σε δικές μου αμφιβολίες και όχι γενικά τώρα αν τύχει και συμπέσουν με δικές σας έχεις καλώς. 

Αμφιβολίες σε σχέση με την ζωή μας γενικά π.χ. αξίζει να κάτσω εδώ να το παλέψω στην Ελλάδα με τα άτομα που αγαπώ όσο πάει ή να πω το μεγάλο αντίο και να αποκτήσω μια καλύτερη ζωή πιο νωρίς χωρίς να σπαταλήσω άλλο χρόνο. Όποια και να είναι η απόφαση πονάει αρκετά. Αλλά επειδή ξέρω πόσο δειλή είμαι, βασικά όχι δειλή απλά αγαπώ την ασφάλεια που μου προσφέρουν τα άτομα που έχω δίπλα μου. 

Αμφιβολίες σε σχέση με τον επαγγελματικό προσανατολισμό Ok ξέρω πολύ καλά πως σχεδόν κανένας μας πλέον δεν ακολουθεί αυτό που σπουδάζει και είναι πραγματικά άσχημο να παλεύεις τόσα χρόνια για κάτι και στο τέλος να αναγκάζεσαι να κάνεις κάτι άλλο. Εγώ όμως μιλάω στην περίπτωση που διάλεξες κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά ήθελες. Τελικά όμως δεν ξέρω αν αξίζει να παλέψω για αυτό το άλλο με προβληματίζουν πολλά, ξέρω καλά πως αν δεν δοκιμάσω α) δεν θα ησυχάσω και θα μου μείνει απωθημένο και β) δεν θα ξέρω ποτέ αν τελικά άξιζε. 

Γενικά έχω πολλά στο μυαλό μου που πρέπει να λύσω αυτά είναι μόνο λίγα. Το συμπέρασμα όμως που βγάζω σε ότι αφορά τις αμφιβολίες είναι πως πρέπει να υπάρχουν αρκεί να μην είμαστε μονόπλευροι. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα 100% ακόμα μπορούμε να το πάμε παραπέρα π.χ. γιατί το τραπέζι το λέμε τραπέζι και γιατί να έχει αυτή την χρήση. Καλά μαλακίες λέω τώρα αλλά ναι καταλάβατε που θέλω να το πάω. Ο Αριστοτέλης είπε πως η αμφιβολία είναι η αρχή της φιλοσοφίας και ο άτιμος πάλι δίκιο είχε. 

Η αμφιβολίες αν μπορέσεις και τις φτάσεις σε ένα καλό επίπεδο θα σου είναι χρήσιμες για το μέλλον, σε κάνουν να αναζητάς παραπάνω και τελικά να αποκτάς παραπάνω εμπειρίες από όσες πίστευες όλα αυτά όμως αν τις μετριάσουμε. Διότι προφανώς αν αμφιβάλλεις για τα πάντα θα καταλήξεις ο τρελός του χωριού, θα σε κρατάνε στάσιμο στο τώρα και δεν θα προβλέπετε μέλλον για σένα. 

Καθόλου ξεκάθαρα όσα γράφω είναι αρλούμπες, φάσκω και αντιφάσκω τέλος πάντων ελπίζω την Δευτέρα να φύγει μια αμφιβολία μου σε σχέση με έναν άνθρωπο. Αυτά τα λίγα και από εμένα σήμερα μέχρι το επόμενο κείμενο να είστε όλοι καλά 💜




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου