Γυρίστε με πίσω

Γεια σας αγαπητοί συνοδοιπόροι. Skip-αραμε το προ-προ-προηγούμενο σουκου γιατί πήγα Ολλανδία και το προ-προηγούμενο γιατί απλά είχαμε τρεχάματα οπως και το αμεσως επομενο του.

Σήμερα προφανώς θα σας μιλήσω για την εμπειρία της Ολλανδίας μιας και καταφεραμε να ειμαστε κοντα σας επιτελους. Έλεγα να μην το κάνω, γιατί η περιγραφή που θα δώσω θα είναι πολύ λίγη μπροστά σε αυτό που έζησα. Εν τέλει αποφάσισα ότι πρέπει να το μοιραστώ.

 Αρχικά να τονίσω ότι όση μελανίνη και να έχω πάνω μου, πάντα ένιωθα βόρεια. Αυτό επαληθεύθηκε εννοείται σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Η Ολλανδία ήταν προορισμός ζωής και τον είχα πάντα ως πρώτο προορισμό μου για το εξωτερικό. Έτσι λοιπόν αυτό το όνειρο έγινε πραγματικότητα με την βοήθεια ενός πολύ σημαντικού ανθρώπου που είναι στη ζωή μου. Αν δεν ήταν αυτός, σίγουρα δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί κάτι τέτοιο και τον ευχαριστώ θερμά για την εμπειρία που μου χάρισε. 

Πρώτα από όλα, όποιος έχει πει ότι οι Ολλανδοί είναι ξινοί και δεν μιλάνε ούτε μεταξύ τους, είμαι εδώ για να τον διαψεύσω. Δεν υπήρχε κάτι πιο ευχάριστο από αυτούς τους ανθρώπους. Κάποιοι μίλησαν ακόμα και σε εμάς που ήμασταν τουρίστες. Δηλαδή να εξερευνούμε κάτι και ο άλλος να έχει βγάλει το σκύλο του βόλτα και να μας χαιρετάει χαρίζοντας μας το χαμόγελό του. Επιπλέον, μικροί και μεγάλοι ήταν όλοι καλοστεκούμενοι και όχι κακομοίρηδες. Ένα απλό παράδειγμα (που είναι και γενίκευση βέβαια, αλλά δε γαμιέται) είναι ότι στις θέσεις των εγκύων και τον ηλικιωμένων, δεν καθόταν σχεδόν ποτέ κανείς. 

Ανισότητες κοινωνικές και οικονομικές δεν συναντήσαμε. Όλοι στην τρίχα και παρά τον βροχερό και κρύο καιρό που επικρατούσε, ήταν όλοι ευδιάθετοι. Άστεγο δεν είδαμε ούτε μια στιγμή. Τα μέρη ήταν ένα και ένα. Έχω ερωτευτεί ό,τι είδαμε. 

Βέβαια πιστεύω ότι ίσως έσπασα και λίγο τα νεύρα της παρέας, αλλά όλα καλά. Θεωρώ ότι όσο και να γκρίνιαξα, πέρασαν και εκείνοι όμορφα, αλλά ακόμα και αν δεν πέρασαν δεν θα το μάθω ποτέ και επομένως θα έχω κάποιες τύψεις στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου. 

Προσωπικά πέρασα υπέροχα και αν μου δωθεί η ευκαιρία να κάνω κάτι εκεί, υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι θα το κάνω και θα χτίσω μια ζωή εκεί και ας είναι η μόνη χώρα που έχω δει εκτός της Ελλάδας. Απλά ένιωσα τόσο οικεία και τόσο όμορφα. Ήταν σαν ξεριζωμός η στιγμή του γυρισμού. 

Πάμε όμως να δούμε και με εικόνες. Συνολικά νομίζω είναι γύρω στις 1000 επομένως αυτά που θα δείτε εσείς προφανώς θα είναι πολύ λιγότερα, αλλά αξίζει να το ψηλαφίσετε έστω.

Μέρα 1η:
Koog Aan de Zaan

To Koog An de Zaan είναι η περιοχή που μέναμε. Ήταν ήσυχα και πολύ πολύ όμορφα. Δεν έχω κανένα παράπονο. Ένα τέταρτο περίπου από το Άμστερνταμ και δεν είχε ίχνος πόλης. 

Amsterdam Centraal

Όπως καταλαβαίνετε την πρώτη μέρα δεν κάναμε και πολλά. Φτάσαμε πτώματα, κάναμε ένα μπάνιο και φύγαμε κατευθείαν για κέντρο. Πήγαμε φάγαμε και κάτσαμε σε ένα coffee shop και αυτό ήταν. Το ξεπάτωμα έπεσε τις υπόλοιπες μέρες.

Μέρα 2η

Amsterdam

Ένα πάρκο που δεν έχω ιδέα πως λέγεται και αν λέγεται καν

Μετά από αυτή την περιήγηση πήγαμε σε ένα coffee shop και τραβήξαμε για βοτανικό ο οποίος ήταν τόσο όμορφος που δεν μπορούσα να τραβήξω φωτογραφίες, οπότε θαύμαζα μόνο. Πάρτε όμως μια φωτογραφία από το δωμάτιο με τις πεταλούδες.

Zaanse Schans 

Μέρα 3η

Haarlem

Zandvoort aan Zee

Ένα coffee shop τέλος πάντων

Η βραδιά έκλεισε με Red light district, δυστυχώς όμως κοτέψαμε να βγάλουμε φωτογραφίες οπότε συγγνώμη :'(

Μέρα 4η

Αυτή η μέρα αφιερώθηκε στα μουσεία κυρίως και το απόγευμα απολαύσαμε ό,τι μας είχε απομείνει από τα coffe shops. 

Πήγαμε στο Rijksmuseum και στο Van Gohg. Από εκεί έχω λίγες φωτογραφίες γιατί στο πρώτο είχε χάλια φωτισμό οπότε δεν αξίζει να σας δείξω και στο δεύτερο δεν επιτρεπόταν. 

Ωστόσο φάγαμε καλό πρωινό 

Μέρα 5η

Τελευταία και καταϊδρωμένη. Την επόμενη φεύγαμε στις 6:45 Επομένως η 6η ουσιαστικά δεν υπάρχει.

Edam  

Volendam

Στο Volendam κακώς δεν τράβηξα παραπάνω φωτογραφίες. Δεν μου είχε απομείνει όμως μπαταρία. Οπότε τράβηξα αυτά. Ήταν εξίσου όμορφο με τη διαφορά ότι βρεχόταν από θάλασσα και είχε πολλά μαγαζάκια. Έπειτα πήγαμε σε ένα άλλο πάρκο εντός του Άμστερνταμ και το υπόλοιπο της ημέρας το περάσαμε στο σπίτι κάνοντας ό,τι άλλο είχε απομείνει από τα coffee shops ;))). 

Δεν μπορώ να εκφραστώ με λόγια. Απλά δεν γίνεται. Ακόμα και οι φωτογραφίες λίγες μου φαίνονται τώρα που τις ξανα βλέπω. Πρέπει να επιστρέψω οπωσδήποτε. 

Δική σας, Αγγελίνα