Σαν περαστικοί

 Φτάσαμε σε άλλη μία Παρασκευή και σ'άλλο ένα στείρο θέμα. 

 Το θέμα μας σήμερα έχει να κάνει ίσως με αισθήματα που μόνο έμπρακτα μπορούν να αποδειχθούν σε κάποιον, ίσως με την αναισθησία, ίσως με την αντίληψη των πραγμάτων γύρω μας, ίσως, ίσως..

 Στα λόγια όλοι είμαστε καλοί, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Τι γίνεται όμως όταν οι πράξεις μας δείχνουν το αντίθετο; 

 Είναι επώδυνο το να καταλαβαίνεις ότι τελικά δεν έχεις κάνει κάτι. Τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται εμένα και έτσι το βιώνω όταν συμβαίνει. Υπάρχουν και άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται αυτή την απραξία. Είτε είναι αναίσθητοι, είτε είναι αρκετά αφελείς, είτε δεν ξέρω.. Ακόμα και όταν φροντίσεις να τους το πεις, θα θεωρήσουν φυσιολογική την αδράνεια. Το βρίσκω λογικό να μην μπορεί κάποιος να ανταπεξέλθει σε κάποια πράγματα. Δεν είμαστε για όλα. Είναι διαφορετικό όμως το να μην μπορείς να ανταπεξέλθεις σε τίποτα ή και να μη θέλεις. Κάπου εκεί χάνεται το νόημα των ανθρώπινων σχέσεων. Η αδιαφορία είναι μακράν χειρότερη μιας ''κακής'' (ειλικρινής)  πράξης. 

 Αυτή τη στιγμή μιλάω για ένα απλό πράγμα. Την προθυμία και το ενδιαφέρον να ακούσεις τον άλλο. Χωρίς να πιέζεσαι γι'αυτό. Ντάξει, σε περίπτωση που ακούς τα ίδια και τα ίδια και έχεις βοηθήσει με τον τρόπο σου ήδη ενώ ο άλλος δεν παίρνει χαμπάρι, ε θα απηυδήσεις. Μιλάω όμως ξεκάθαρα για λογικές περιπτώσεις και όχι για περιπτώσεις ''δεν με καταλαβαίνει κανείς''. Αναφέρομαι, λοιπόν, στην κατηγορία των ''περαστικών''.

Το να πεις ότι αγαπάς κάποιον ή το να ξεκινήσεις μία σχέση οποιουδήποτε είδους σχέση πάντα σε δεσμεύει καλώς ή κακώς. Εκτός και αν είσαι μισάνθρωπος ή υπεράνθρωπος ωστέ να ζήσεις μόνος σου μακριά από τέτοιες δεσμεύσεις. Η δέσμευση αυτή σε καθιστά συνοδοιπόρο του άλλου για χαρές ή λύπες, δύσκολες καταστάσεις και μη. Φυσικά και δεν πρέπει να πιεστείς να μπεις σε αυτή τη διαδικασία του να δεσμευτείς αν δε θες, αλλά το να το κάνεις, σημαίνει ότι είσαι έτοιμος για τα πάντα και ότι θες να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες και μη δυσκολίες του άλλου μαζί του. Σημαίνει ότι πολλές από αυτές δε θα σου κακοφανουν. Και ακόμα και αν σου κακοφανούν για τον οποιοδήποτε λόγο, πατάς το κουμπάκι της ειλικρίνειας και το εκφράζεις δίχως δισταγμό.

Η αδιαφορία και η αναισθησία πάντα βγαίνουν σε κακό. Πάντα όμως. Δεν έχει νόημα να είσαι με κάποιον απλά για να είσαι. 

Υ.Σ: Το μίσος δεν είναι το αντίθετο της αγάπης, η αδιαφορία είναι.

                                                             Rollo May, 1909-1994, Aμερικανός ψυχολόγος