Αμερικάνικες Εκλογές και Social Media

                                                   

Όμορφες καλησπέρες από τη συννεφιασμένη Πάτρα. Να χαιρόμαστε το νέο πλανητάρχη.

Δε με απασχολεί τόσο η εκλογή όσο η ανθρώπινη βλακεία. Και για να είμαι ξεκάθαρη, δίχως να μακρηγορώ, δεν ήμουν/είμαι υποστηρίκτρια κανενός. Παρακολουθούσα όπως πολλοί άλλοι, δίχως να παίρνω θέση. Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι δεν είχα και άποψη με αυτά που έβλεπα και άκουγα (και απο άρθρα και από φίλους και γνωστούς). 

Πολλά τα εξαγριωμένα ποστς γι'αυτούς που έχουν άποψη για τις αμερικάνικες εκλογές. Μα πάρα πολλά. Είναι δυνατόν; Δηλαδή έχουμε μπει στο mood της ίδιας μας της υποτίμησης. Είναι τραγικό το ότι δεν μπορείς να εκφράσεις την άποψή σου ελεύθερα. Πάμε να δούμε δύο κατηγορίες που εμφανίστηκαν στην αρχική μου χθες και προχθές.

ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ: Άτομα που επικρίνουν όσους έχουν άποψη επι του θέματος είναι συνήθως αυτά που τρέχουν σε gay pride parades, θεωρούν τους εαυτούς τους διαφορετικούς μόνο και μόνο επειδή ανήκουν σε μία κοινωνική κάστα, όχι και τόσο μεγάλη και πάνω από όλα επιζητούν αυτή η διαφορετικότητά τους να σεβαστεί από τον κόσμο. Πιο παράδοξο πράγμα δεν έχω ξανασυναντήσει. Καλά κάνουν και ασχολούνται με τα παραπάνω και το ξεκαθαρίζω αυτό, γιατί τέτοιου είδους άτομα ευκαιρία ψάχνουν να σε πουν ρατσιστή, σεξιστή και φαλλοκράτη. Απλά είναι πολύ ηλίθιο να στηρίζεις δημοκρατικά καθεστώτα και να διεκδικείς παραπάνω δικαιώματα, ενώ δεν σέβεσαι το ότι όλοι μα όλοι έχουν ελευθερία στο λόγο. Ας είμαστε ρεαλιστές κάπου-κάπου. Αν δεν κατανοήσεις το πιο απλό και βασικό δικαίωμα που έχεις αυτή τη στιγμή, σίγουρα δε θα κερδίσεις κανένα άλλο.

ΟΙ ''ΕΓΩ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ, ΕΣΥ ΝΑ ΣΚΑΣΕΙΣ'':Το είδος αυτών των  ατόμων, στηρίζονται στη θέση ''αυτοί που ξαναψήφισαν Τσίπρα, απαγορεύεται να έχουν άποψη''. Ναι, είχαμε και τέτοια όργια και μάλιστα από άτομα που στηρίζουν θέσεις ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω καν τι σόι επιχείρημα είναι αυτό. Γιατί, οκ μετά από το κίβδηλο αυτό δημοψήφισμα, είναι φετιχιστικό τελείως να τον ξαναβγάλεις. Όπως και να το κάνουμε όμως πρέπει να ανατρέξουμε σε όλα τα  ελληνικά κόμματα και να αναλογιστούμε ποιος είναι πραγματικά καλός ηγέτης. Αυτή η διαδικασία θα είναι ατέρμονη γιατί κατα τη γνώμη μου δεν υπάρχει τέτοιος. Από τη στιγμή, λοιπόν, που δεν υπάρχει άξιος ηγέτης και άξια κυβέρνηση, ό,τι και να ψήφιζε ο ελληνικός λαός, θα ήταν ασφυκτικό γι'αυτόν. Οπότε δεν το λαμβάνω καν σοβαρά υπόψη μου. Ο λαός γνωρίζει, δε γνωρίζει, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο με διαφορετικό τρόπο πάντα. Εκτός και αν αναδείξει ο λαός Χ.Α ως πρώτο κόμμα ποτέ.. Εκεί η αλλαγή θα είναι ριζική.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ εκνευρίζομαι. Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Ακόμα και φασίστας να είναι, εσύ ως γνήσιος και σωστός δημοκράτης που θες να είσαι, πρέπει να τον ακούσεις και στη συνέχεια να διαφωνήσεις. Και μην ξεχνάς ότι και το μίσος προς τους φασίστες είναι επίσης ''φασισμός'' και γενικά είναι φαύλος κύκλος οπότε μην το ψάχνεις. 

Δική σας, Αγγελίνα..