Καλησπέρα, καλησπέρα φίλοι μου ελπίζω να είστε όλοι καλά. Χθες θα είδατε πως δεν ανεβάσαμε κείμενο και ο λόγος από την μεριά μου αναγράφετε στον τίτλο του κειμένου ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΊΝΩ
Σε αυτό το κείμενο μην περιμένετε να αναπτύξω κανένα συγκεκριμένο κείμενο γιατί απλά είμαι στο τρέξιμο και αυτή την στιγμή έπρεπε να ετοιμάζομαι. Αυτή την εβδομάδα επιτέλους ξεκίνησα πρακτική, χάρηκα και μου έφυγε ένα μεγάλο άγχος από την μία από την άλλη όμως μου έχει φύγει και ο πάτος μου.
Όποιος θεωρεί αυτό το επάγγελμα διασκέδαση ή τίποτα το ιδιαίτερα κουραστικό, καλύτερα να μην μιλάει. Για εμένα είναι απο τα πιο όμορφα επαγγέλματα που υπάρχουν στην γη γιατί πολύ απλά παράγεις συνεχόμενα έργο, συναναστρέφεσαι με παιδιά, υπάρχει φαντασία κ.α. Αλλά όσο ωραίο και αν ακούγετε τόσο δύσκολο είναι. Πρέπει να έχεις γερό στομάχι, υπομονή, όρεξη, να είσαι δημιουργικός και πάνω απο όλα να το αγαπάς.
Όσο και αν κουράζομαι όμως όταν έρχομαι σπίτι και σκέφτομαι τις φάτσες τον παιδιών και πως τα κατάφερα να είμαι καλή μαζί τους και ταυτόχρονα τους έμαθα κάτι χρήσιμο για την ζωή μου φεύγει όλη η κούραση. Θα πω κάτι γραφικό και ίσως κάτι που θα έλεγε μια γυναίκα μεγάλη σε ηλικία μα αυτή είναι η αλήθεια, αυτά τα παιδιά όπως και όλα τα παιδιά του κόσμου είναι το μέλλον μας, το φως της ζωής, η χαρά, τα χρώματα, η ελπίδα όλα αυτά και άλλα πολλά σημαίνουν τα παιδιά για εμένα.
Ύστερα αυτή την εβδομάδα έγιναν για άλλη μια φορά τόσα πράγματα που δεν μπορώ να γράψω απλά κάποια στιγμή με όλα αυτά που τραβάω θα τα γράψω σε ένα βιβλίο και θα ησυχάσω. Γενικά αναμένονται δύσκολες μέρες, πιο δύσκολες δηλαδή από ότι είναι.
Τέλος σήμερα είχαμε βαφτίσια ενός ατόμου που σημαίνει πολλά για εμένα και αυτό είναι η μητέρα μου. Θα αναρωτιέστε τι φάση; Ναι δεν είχε βαφτιστεί στην Αλβανία γιατί δεν επιτρεπόταν επι κομουνισμό αργότερα στα 15 παντρεύτηκε οπότε τα χρόνια πέρασαν. Σήμερα λοιπόν ήταν η βάφτιση σε πολύ κλειστό κύκλο μόνο οι 2 νονές η μια ήταν η μαμά της Αγγελίνας και 2-3 άλλα άτομα φυσικά και η Αγγελίνα. Δεν σας κρύβω ότι δάκρυσα, δεν ξέρω το γιατί... Δεν είμαι πολύ της θρησκείας βασικά είμαι απλά με έναν δικό μου τρόπο και σε κάτι δικό μου. Ούτε εγώ είμαι βαφτισμένη και δεν νομίζω να το κάνω ποτέ. Απλά θέλετε η ατμόσφαιρά, θέλετε που ήταν η μάνα μου δεν ξέρω απλά χάρηκα και συγκινήθηκα.
Αυτά τα λίγα για σήμερα καθώς σε πρέπει να ετοιμαστώ να φύγω, θα μασκαρευτώ και εγώ, όχι πως τις άλλες μέρες δεν είμαστε μασκαράδες ωωωωωπ τσίμπησα θεματάκι για άλλη φορά 😉 Το κείμενο άθλιο, δεν πειράζει δείξτε κατανόηση και δώστε μου αγάπη, εγώ πάντως σας αγαπάω και ας μην σας ξέρω εσείς ξέρετε τόσα για μένα 💓
Φιλάκιαααααα Σάρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου