Σάββατο 1 Απριλίου 2017

Συγγνώμη!


Καλησπέρα, καλησπέρα φίλοι μου ελπίζω να είστε όλοι καλά. Αυτό το κείμενο ίσως είναι από τα πιο δύσκολα που έχω γράψει ποτέ. Γενικά όταν πάρεις την απόφαση να κλείσεις ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής σου τα πράγματα δεν μπορούν να είναι εύκολα. Η ζωή είναι γεμάτη από εκπλήξεις όμως και οφείλουμε να το σεβαστούμε αυτό για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε το ταξίδι μας. 

Ας μπω όμως στο θέμα γιατί νομίζω πως δεν θα αντέξω να γράψω παρακάτω... Ο λόγος λοιπόν που είμαι έτσι είναι πως αποφάσισα να σταματήσω να γράφω στο blog. Αυτό δεν το ξέρει ούτε η Αγγελίνα, θα το μάθει διαβάζοντας το κείμενο μου. Συγγνώμη μικρή μου. 

Αυτό το ταξίδι σταματάει κάπου εδώ για εμένα. Αφού τον τελευταίο καιρό δεν είμαι καθόλου καλά, νιώθω πως δεν μπορώ να δώσω τίποτα εδώ μέσα. Για εσάς ίσως είναι χαζό όλο αυτό χωρίς νόημα ύπαρξης αλλά για εμένα η ιδέα του ήρθε σε μια πολύ άσχημη φάση παρόμοια με αυτό που ζω τώρα. 

Θα μπορούσατε ακόμα να σκεφτείτε πως αφού είναι παρόμοια γιατί δεν προσπαθώ μέσα από εδώ να γίνω καλά. Θα απαντήσω αμέσως σε αυτό, απλά δεν μπορεί να αλλάξει η κατάσταση έχουν μαζευτεί πολλά για άλλη μια φορά πάνω μου και μαζί με όλα τα άλλα που έχω μου είναι αδύνατο. Το σκέφτομαι καιρό δεν είναι μια απόφαση στιγμής. 

Τα τελευταία μου κείμενα είναι ανούσια, χαζά, δείχνουν ξεκάθαρα πως δεν είμαι εδώ, ο σκοπός ήταν να μοιράζομαι μαζί σας τα δικά μου "μυστικά" , τα προβλήματα μου, τους φόβους μου, την άποψη μου, κάτι που έχω καιρό να κάνω, κάτι που δεν θα ξανά κάνω. 

Αυτό που με στεναχωρεί είναι όμως πως όλα αυτά δεν τα ξέρει κανείς, προσπαθώ να τα παλέψω μόνη μου τόσο καιρό, μάταια, ο λόγος που δεν τα είπα ήταν γιατί δεν ένιωθα καλά να τα πω. Όσο αναφορά το blog δεν ήθελα να με επηρεάσει κανείς πάνω σε αυτό. 

Δεν θα πω τίποτα άλλο, δεν θα απολογηθώ στο μόνο άτομο που θα το κάνω είναι η Αγγελίνα γιατί της το χρωστάω. Σας ευχαριστώ όσους διαβάζατε τα κείμενα μου κάθε εβδομάδα, ελπίζω πραγματικά να βοήθησα μερικούς από εσάς πραγματικά με τον τρόπο μου. Ευχαριστώ και εκείνους που δεν διάβασαν ποτέ κάποιο κείμενο γιατί βαρέθηκαν ή έκαναν κατά λάθος κλικ. Ευχαριστώ όσους έβριζαν τα κείμενα μου γιατί τα θεωρούσαν χαζά, ανόητα, άθλια, κακογραμμένα ή πιο πολύ "αισιόδοξα" από όσο ήταν πραγματικά. Τέλος πραγματικά μέσα από την καρδιά μου ευχαριστώ την Αγγελίνα που ακολούθησε αυτό το ταξίδι και έτσι αναπάντεχα μένει μόνη της. 

Δεν ξέρω αν η ίδια επιθυμεί να το συνεχίσει μόνη της ή με κάποιον άλλο για εμένα καλά θα κάνει να το κάνει γιατί τα κείμενα της είναι υπέροχα και έχει ακόμα να δώσει πολλά. Να ξέρετε ότι εδώ έδωσα πολύ αγάπη, ενέργεια και χρόνο που πολλές φορές δεν είχα. 

Η καρτέλα μου είναι στην ευχέρεια της Αγγελίνας αν θα μείνει ή αν θα σβηστεί όπως και όλο το blog . Αντίο από εμένα για τελευταία φορά σας ευχαριστώ μέσα από την καρδία μου. 




Φιλάκιααααα Σάρα!💜





Υ.Γ♥
Βρεεεεε χαζούλια για όσους το πίστεψαν πρωταπριλιά ααααα. Συγγνώμη αν σας έκανα να νιώσετε κάπως και ειδικά εσένα Αγγελίνα αλλά ειδικά εσύ ξέρεις πόσο μου αρέσουν αυτές η φάρσες, σε αγαπάω μην μου θυμώσεις. Μέχρι το επόμενο κείμενο μείνετε συντονισμένη αν θέλετε, που μετά από αυτό δεν ξέρω αν θα θέλετε Φιλάκιαααααααα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου